Bir mektebin mezun olan talebesi tarafından Taksim abidesi önünde yapılan merasime İstiklâl marşile başlandığı esnada oradan geçen ve hattâ merasimi seyredenlerden bazılarının şapkalarını çıkarmadıklarını ve yürümekte devam ettiklerini gördüm. Bunlar arasında iki posta müvezziininde bulunması büsbütün hayretimi ve teessüfümü celbetti. Millî benliğimizin bu derece saygısız ve alâkasızlıkla karşılanması insanı cidden müteessir ediyor. Bu hale bir çare bulmak için bütün neşir vasıtalarımızla telkinde bulunmalıyız.
Hakver, Akşam, 25 Temmuz 1940, s. 3
"İdeolojisine İstiklal Marşı’ndan başka çerçeve aramayan bir Türk milliyetçisi olmakla övünürüm"
... İslâmcıların milliyetçiliğe bakışlarında son gelinen nokta İsmet Özel’in (d. 1944) 1980’lerin ikinci yarısından itibaren geliştirdiği ve son yıllarda tartışmalara yol açan Türklük vurgusudur.
İstiklal Marşı’nın Meclis’te görüşülmesi sırasında bazı milletvekilleri Akif’in şiirine muhalefet etti.
Muhalefet edenlerin başında -bugün Ankara’da Kavaklıdere semtinde adı bir sokağa verilen- Bolu Milletvekili Tunalı Hilmi Bey vardı.
"Bütün marş metni okunmayacak, yalnız ilk iki beyit söylenecektir."
…Aslında birinci aşamada açılışı yapılan 14 halkevinin açılış töreninde de benzer disiplini görmek mümkündür.
En büyük vatan şairlerimizi aruz yetiştirdi.
Namık Kemalle başlıyan, Tevfik Fikretle devam eden vatan şiiri, dün, Mehmed Akifle beraber toprağa girmiş sayılabilir.
Hicran Göze - Mehmet Akif / Hüzünlü Bir Yolculuk; "Başımızdaki adamı kim görse inanırdı." (!)
İşte öğle ezanı da okunuyordu. 1932 senesinden beri devam eden bir mecbûriyetle tabii Türkçe olarak...
